การศึกษาวรรณกรรมท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม: กรณีศึกษา 6 กลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดสกลนคร
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพ บริบททางวัฒนธรรม เรื่องเล่า ตำนาน ความเชื่อ ของการเกิดรวมเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดสกลนคร ประกอบการจัดทำบทอ่านวรรณกรรมท้องถิ่นของ กลุ่มชาติพันธ์ในจังหวัดสกลนครฉบับภาษาอังกฤษ และเพื่อถ่ายทอดองค์ความรู้เกี่ยวกับวรรณกรรม ท้องถิ่นของกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดสกลนคร ผ่านการถ่ายทอดด้วยเนื้อหาที่เป็นภาษาอังกฤษให้แก่ ประชาชนในท้องถิ่น กลุ่มตัวอย่างของการวิจัยครั้งนี้คือตัวแทนกลุ่มประชาชนในท้องถิ่นจังหวัดสกลนคร จาก 6 กลุ่มชาติพันธุ์ ๆ ละ 25 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แบบบบบันทึกข้อค้นพบ ปรากฎการณ์ที่ได้จากการศึกษาจากเอกสารและงานศึกษาที่เกี่ยวข้อง, 2) แบบสำรวจ (Survey form), 3) แบบสังเกตการณ์ (Observation form). 4) แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง (Semi-structured interview) และ 5) แบบสำรวจความพึงพอใจต่อการรับความรู้ด้านวรรณกรรมท้องถิ่น สถิติที่ใช้ใน งานวิจัยครั้งนี้คือ การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา (Content Analysis) และสถิติเชิงพรรณนา คือ ค่าเฉลี่ย ค่า ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าร้อยละ ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดสกลนคร จำนวน 6 กลุ่มชาติพันธุ์ มีประวัติศาสตร์ ความเป็นมา ความเชื่อของคนในชุมชน และวรรณกรรมมุขปาฐะ (วรรณกรรมเรื่องเล่า) ของชุมชนที่ แตกต่างกันไป คือ เรื่องผีกองกอย เรื่องสร้างประสาทภูเพ็กและปราสาทนารายณ์เจงเวง เรื่องหอยเข้าก้น เรื่องผีในท้องถิ่น เรื่องหลวงพ่อโลกมาก และเรื่องนายคดกับนายตรง ท้องถิ่นของชุมชนที่กล่าวมาข้างต้งต้งต้น สามารถจำแนกเป็นวรรณกรรมที่หลากหลายประเภท ได้แก่ วรรณกรรมประวัติศาสตร์ วรรณกรรมนิทาน และวรรณกรรมเบ็ดเตล็ด สำหรับผลการวิเคราะห์เกี่ยวกับความพึงพอใจเกี่ยวกับการถ่ายทอดเนื้อหา วรรณกรรมท้องถิ่นฉบับภาษาอังกฤษนั้นโดยรวมมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งส่วนมากมองเห็น ว่าการนำความรู้ที่ได้รับจากการถ่ายทอดนั้นสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้ทั้งในปัจจุบัน และในอนาคต ซึ่งพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด รวมถึงกลุ่มเป้าหมายมีความพึงพอใจที่ได้พัฒนาความรู้ พื้นฐาน ด้านภาษาอังกฤษเพื่อการ ท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม อยู่ในระดับมากที่สุดเช่นกัน