พฤติกรรมการติดสมารทโฟนต่อสุขภาพจิตและผลการเรียนของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร

การวิจัยครั้งนี้เป็นวิจัยแบบภาคตัดขวางโดยมีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการติด สมาร์ทโฟนของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร 2) เพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาพจิต ผลการเรียนกับพฤติกรรมการติดสมาร์ทโฟนของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร กลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ภาคปกติ ที่ถูกสุ่มมาโดยการสุมแบบหลายขั้นตอน จำนวน 345 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามแบบตอบด้วยตนเอง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณาและวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ด้วยสถิติ Chi-square test ผลการศึกษาพบว่า นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนครมีพฤติกรรมติดสมาร์ทโฟนจำนวน 195 คน คิดเป็นร้อยละ 56.5 และพบว่า ความเครียด ภาวะซึมเศร้า และผลการเรียน มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการติดสมาร์ทโฟนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ข้อเสนอแนะ ควรมีการจัดกิจกรรมสร้างเสริมการจัดการตนเองเกี่ยวกับการใช้สมาร์ทโฟนเพื่อความบันเทิงหรือผ่อนคลาย